loader image

Miyastenia Gravis (Miyasteni)

Miyastenia Gravis (MG); sinir-kas bileşkesinde asetil kolin reseptör sayısının azalmasıyla ortaya çıkan, kaslarda çabuk yorulma ve güçsüzlük ile karekterize bir hastalıktır. Sinir-kas bileşkesinde asetil kolin reseptörlerini azaltan bir ya da birden fazla antikor olabilir. Hastaların serumunda %80-90 oranında asetil kolin reseptör antikoru tespit edilebilir. Antireseptör antikor saptanamayan hastaların bir kısmında anti-MuSK antikor bulunur. Bu antikorların saptanamadığı hastalar da olabilir.

Miyastenia Gravis’in belirtileri nelerdir? MG’nin en belirgin bulgusu kas gücünde azalma ve çabuk yorulmadır. Güçsüzlük günden güne saatten saate değişiklik gösterir. Egzersi sonrası ve akşama doğru artar. En sık etkilenen kaslar göz kaslarıdır. Hastalarda ilk belirtiler göz kapağı düşüklüğü ve çift görme yakınmaları şeklinde ortaya çıkar. MG hastalarının yaklaşık %60’ı göz belirtileri ile başlar fakat hastaların %80-90’ında belirtilerin başlamasından 2 yıl sonra diğer kaslar etkilenir. Hastalarda konuşma, yutma bozuklukları ve solunum güçlüğü gelişebilir.

Miyastenia Gravis için hangi testler yapılır? MG hastalığının tanısı ve benzer hastalıklardan ayrımı için klinik testler, elektrofizyolojik testler , kan tahlilleri ve hastanın durumuna göre ek testler yapılır. Klinik testler: Uyku Testi, Buz Testi, Tensilon Testi başlıca klinik testlerdir. Elektrofizyolojik Testler: MG için özel testler Ardışık ( Repetetif) Sinir Uyarımı ve Tek Lif ( Single Fibre) EMG’dir. Ancak güvenilir bir sonuç ve ayrıcı tanı için bu iki teste ek olarak sinir iletim çalışması ve iğne EMG’nin de yapıldığı “Myasteni Protokolü” önerilmektedir. Kan tahlilleri: Antireseptör antikor, anti-Musk antikor, kan sayımı ve tiroid hormon testleri yapılır. Ek testler: Hastaların yaklaşık %10’una timüs tümörleri neden olduğundan Bilgisayarlı Mediasten Tomografisi ve manyetik rezonans ( MR) görüntüleme ile incelenmesi önerilmektedir.Miyastenia Gravis nasıl tedavi edilir ? MG’li hastaların çoğu uygun tedavi ile normal üretken bir yaşam sürdürebilir. Kolinesteraz inhibitörleri, timektomi ve immunsupresyon başlıca tedavi yöntemleridir. En iyi tedavi seçeneği tedavinin göz hekimi konsültasyonu ile beraber bir nöroloji uzmanı tarafından yürütülmesidir.